pędzić życie

См. также в других словарях:

• pędzić — ndk VIa, pędzićdzę, pędzićdzisz, pędź, pędzićdził, pędzićdzony 1. «bardzo szybko przenosić się z miejsca na miejsce, bardzo szybko posuwać się naprzód, biec, jechać» Pędzić co sił, co tchu, ile sił w nogach, co koń wyskoczy. Pędzić cwałem,… …   Słownik języka polskiego

• święty — świętytszy, święci 1. «o Bogu, bóstwach: będący przedmiotem najwyższej oceny religijnej i czci z tym związanej; o osobach: ogłoszony po śmierci uroczyście przez Kościół jako zbawiony i mogący być przedmiotem kultu; kanonizowany (skrót: św.)»… …   Słownik języka polskiego

• chuliganić — ndk VIa, chuliganićnię, chuliganićnisz, chuliganićań, chuliganićnił «zachowywać się po chuligańsku; pędzić życie chuligana» Chuliganić po pijanemu …   Słownik języka polskiego

• ciało — n III, Ms. ciele; lm D. ciał 1. «tkanka mięsna, tłuszczowa, łączna i skórna obrastająca szkielet człowieka lub zwierzęcia» Mieć zdrowe, jędrne ciało. ∆ rel. Boże Ciało «w kościele katolickim: święto eucharystii, obchodzone zwykle z uroczystą… …   Słownik języka polskiego

• dospać — dk, dośpię, dośpisz, dośpij, dospaćspał, dospaćany dosypiać ndk I, dospaćam, dospaćasz, dospaćają, dospaćaj, dospaćał, dospaćany 1. «śpiąc dotrwać do pewnego czasu» Dospać do rana, do południa. 2. «wyspać się, przespać dostatecznie długo, tyle,… …   Słownik języka polskiego

• próżnować — ndk IV, próżnowaćnuję, próżnowaćnujesz, próżnowaćnuj, próżnowaćował «marnować czas, pędzić życie próżniacze» Był pracowity, nie lubił próżnować …   Słownik języka polskiego

• wegetować — ndk IV, wegetowaćtuję, wegetowaćtujesz, wegetowaćtuj, wegetowaćował 1. «istnieć fizjologicznie, pędzić życie ograniczone do fizjologicznych procesów w organizmie; bytować, egzystować zaspokajając niezbędne do życia potrzeby, nie mając widoków na… …   Słownik języka polskiego

• lump — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIIa, Mc. lumppie, pot. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} człowiek z marginesu społecznego, wzbudzający lęk, odrazę swoim zachowaniem, wyglądem; wykolejeniec : {{/stl 7}}{{stl 10}}Lumpy… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• prowadzić — ndk VIa, prowadzićdzę, prowadzićdzisz, prowadzićwadź, prowadzićdził, prowadzićdzony 1. «wieść kogoś, coś do jakiegoś miejsca, do celu; przeprowadzać kogoś, kto nie zna drogi albo sam iść nie może, wskazywać komuś drogę» Prowadzić dziecko za rękę …   Słownik języka polskiego

• żywot — m IV, D. a, Ms. żywotocie; lm M. y 1. książk. «życie, bieg życia; sposób, tryb życia» Długi, krótki żywot. Żywot tułaczy, zakonny. Prowadzić pędzić beztroski, nędzny, pracowity, próżniaczy żywot. Hej, użyjmy żywota! Wszak żyjem tylko raz.… …   Słownik języka polskiego

• dym — 1. Ani dymu, ani popiołu «ani śladu, ani znaku»: Tam stała nasza szkoła, ale już z niej ani dymu, ani popiołu. Roz bezp 1998. 2. Coś poszło z dymem «coś się spaliło»: Kilka mieszkań poszło z dymem. Życie 04/01/2000. 3. Coś rozwiało się jak dym… …   Słownik frazeologiczny